माझे विचार माझे लेखन
Friday, December 5, 2025
क्रांतिसिंह नाना पाटील
Wednesday, November 26, 2025
वस्तूंचा पुनर्वापर
वस्तूंचा पुनर्वापर – आजची गरज
आजच्या आधुनिक आणि वेगवान जीवनशैलीत कचऱ्याचे प्रमाण दिवसेंदिवस वाढत आहे. प्लॅस्टिक, काच, धातू, कागद, कपडे अशा अनेक वस्तू एकदा वापरून फेकून देण्याची सवय वाढली आहे. या सवयीमुळे पर्यावरणावर मोठा ताण निर्माण होत आहे. अशा वेळी वस्तूंचा पुनर्वापर हा पर्यावरण संरक्षणाचा सर्वात सोपा, परिणामकारक आणि किफायतशीर उपाय ठरतो.
पुनर्वापर म्हणजे आधीच वापरलेली वस्तू पुन्हा वेगळ्या पद्धतीने किंवा त्याच कामासाठी वापरणे. उदाहरणार्थ, काचेच्या बाटल्या स्टोरेजसाठी वापरणे, जुन्या कपड्यांपासून पिशव्या तयार करणे, तुटलेल्या टायरपासून झुला किंवा फुलदाणी तयार करणे, डबे-कॅन्सपासून शोपीसे बनवणे इत्यादी. अशा साध्या-सोप्या कृतींमुळे कचरा कमी होऊन पर्यावरणावरचा ताण हलका होतो.
पुनर्वापराचे अनेक फायदे आहेत. यामुळे कचऱ्याची विल्हेवाट लावण्याचा खर्च कमी होतो. नवीन वस्तू खरेदी करण्याची गरज कमी झाल्याने पैशांची बचत होते. संसाधनांची बचत होते, कारण नवीन उत्पादनांसाठी लागणारा कच्चा माल, पाणी, वीज आणि ऊर्जा कमी खर्ची पडते. पुनर्वापरामुळे प्रदूषण कमी होते आणि पृथ्वी स्वच्छ, हिरवी राहण्यास मदत होते. तसेच विद्यार्थ्यांमध्ये आणि समाजात सर्जनशीलता वाढते.
आजच्या घडीला शाळा, पर्यावरण संस्था, ग्रामपंचायती आणि महापालिका यांच्याद्वारे पुनर्वापराविषयी जनजागृती केली जात आहे. ‘Reduce-Reuse-Recycle’ हा मंत्र प्रत्येकाने आचरणात आणणे गरजेचे आहे. घरातील कचरा वेगळा करणे, प्लॅस्टिकचा वापर कमी करणे, पुनर्वापरयोग्य वस्तू तयार करणे यांसारख्या छोट्या-छोट्या कृतींचा मोठा परिणाम घडतो.
मी माझ्या जीवनात सुद्धा एखादी वस्तू खराब झाली तर ती दुरुस्त करण्यावर भर देतो, दुरुस्त करून ती वापरतो त्याचप्रमाणे कापडी पिशव्यांचाच मी वापर करतो अशा अनेक गोष्टी आपण केल्या तर पर्यावरणाच्या दृष्टीने खूप महत्त्वाचे आहे. पुनर्वापर हा फक्त पर्यावरणीय नाही तर सामाजिक आणि आर्थिकदृष्ट्याही महत्त्वाचा विषय आहे. प्रत्येकाने पुनर्वापराची सवय लावली तर स्वच्छ, सुंदर आणि टिकाऊ भविष्यासाठी मोठे पाऊल उचलले जाईल. पुनर्वापर हीच पर्यावरण वाचविण्याची गुरुकिल्ली आहे.
शंकर शिवनगी
जिल्हा परिषद प्राथमिक शाळा सुभाष नगर तालुका कोरेगाव जिल्हा सातारा
Monday, November 24, 2025
खेळाचे महत्व..
खेळाचे महत्व..
मानवाच्या सर्वांगीण विकासामध्ये खेळांचे योगदान मोठे आहे. अभ्यासाइतकेच खेळदेखील मुलांच्या व्यक्तिमत्त्व घडविण्यात महत्त्वाची भूमिका बजावतात. शारीरिक, मानसिक आणि सामाजिक विकासासाठी खेळ अत्यावश्यक आहेत. म्हणूनच “खेळल्याने होईल तंदुरुस्त, अभ्यासाने होईल हुशार” असे म्हटले जाते.
खेळामुळे शरीरातील सर्व अवयव सक्रिय राहतात. धावणे, उडी मारणे, बॉल फेकणे, पोहणे या क्रियांमुळे स्नायू मजबूत होतात आणि शरीराची प्रतिकारशक्ती वाढते. नियमितपणे खेळ खेळल्यास लठ्ठपणा, मधुमेह, हृदयविकार यांसारख्या आजारांपासून बचाव होतो. शारीरिक तंदुरुस्ती बरोबरच सहनशक्ती आणि चपळता वाढते.
खेळांमुळे मुलांमध्ये शिस्त, संघभावना, आत्मविश्वास, नेतृत्वगुण आणि निर्णयक्षमता विकसित होतात. सामूहिक खेळांमधून सहकार्य, परस्पर आदर आणि टीमवर्क शिकायला मिळते. जिंकणे किंवा हरिणे कसे स्वीकारायचे, हा महत्त्वाचा जीवन धडा देखील खेळातूनच मिळतो.
खेळ मानसिक आरोग्यासाठीही अतिशय उपयुक्त आहेत. धावण्यामुळे आणि शरीर हालचालींमुळे ताण कमी होतो. मन प्रसन्न राहते. अभ्यासाचा ताण दूर होऊन शिकण्याची क्षमता वाढते. त्यामुळे विद्यार्थ्यांनी नियमितपणे किमान एक तास तरी खेळावे.
देशाच्या प्रगतीतही खेळांचे महत्त्व खूप आहे. आंतरराष्ट्रीय क्रीडा स्पर्धांमध्ये खेळाडू देशाचे प्रतिनिधित्व करतात आणि देशाचा प्रतिष्ठेने झेंडा फडकवतात. आज क्रिकेट, हॉकी, कबड्डी, बैडमिंटन, कुस्ती, धावणे भालाफेक अशा अनेक खेळांत भारतीय खेळाडूंनी जागतिक पातळीवर भरघोस यश मिळवले आहे.
खेळ हे जीवनाचा अविभाज्य भाग आहेत. ते शरीर निरोगी, मन प्रसन्न आणि व्यक्तिमत्त्व सक्षम बनवतात. शाळांनी, पालकांनी आणि विद्यार्थ्यांनी खेळांना अभ्यासाइतकाच महत्व दिले पाहिजे. शाळेमध्ये आयोजित केलेल्या खेळांच्या स्पर्धेमध्ये विद्यार्थ्यांनी आवडीने भाग घेतला पाहिजे .कारण निरोगी शरीरातच निरोगी मन वास करते, आणि यासाठी खेळ हा सर्वोत्तम मार्ग आहे. म्हणून सर्वांनी आयुष्यभर एक खेळ खेळायला पाहिजे..
धन्यवाद
रेणुका नायकवडी..
शाळा सुभाष नगर
इयत्ता सहावी
अंधश्रद्धा निर्मूलन..काळजी गरज
प्रदूषण एक गंभीर समस्या..
आजच्या वेगवान औद्योगिक युगात प्रदूषण ही संपूर्ण जगासमोर उभ्या राहिलेली सर्वांत गंभीर समस्या आहे. विज्ञान-तंत्रज्ञानाच्या प्रगतीमुळे मानवी जीवनमान उंचावले असले, तरी या प्रगतीचा पर्यावरणावर अत्यंत घातक परिणाम झाला आहे. मानवाने आपल्या गरजा भागवण्यासाठी नैसर्गिक साधनसंपत्तीचा अनियंत्रित वापर केला, जंगलतोड केली, औद्योगिक उत्पादन वाढविले आणि याच प्रक्रियेत प्रदूषणाची समस्या दिवसेंदिवस तीव्र होत गेली.
प्रदूषण म्हणजे हवा, पाणी, माती अथवा आवाज यामध्ये हानिकारक, विषारी, अवांछित घटकांचे प्रमाण वाढणे होय. याचे प्रमुख प्रकार हवाप्रदूषण, पाणीप्रदूषण, मृदाप्रदूषण, ध्वनीप्रदूषण व प्रकाशप्रदूषण असे आहेत.
हवाप्रदूषण प्रामुख्याने वाहनांचा धूर, कारखान्यांमधून बाहेर पडणारे रासायनिक वायू, कोळसा व डिझेल जाळण्यामुळे वाढते. प्लास्टिक जाळणे आणि जंगलातील वनवाई यामुळेही हवा अत्यंत दूषित होते.
पाण्याचे प्रदूषण नाल्यांचे पाणी, कारखान्यांचा औद्योगिक कचरा, पाण्यात मिसळणारी रासायनिक खते व कीटकनाशके यामुळे वाढते. नद्यांचे पाणी दूषित होऊन ते पिण्यालाही अयोग्य ठरते.
मृदाप्रदूषण प्लास्टिकचा वाढता वापर, रासायनिक शेती, धातूंचे अवशेष आणि औद्योगिक कचरा यांमुळे होते. यामुळे जमिनीची सुपीकता कमी होते.
ध्वनीप्रदूषण वाहने, साऊंडसिस्टम, फटाके यांचे आवाज वाढल्यामुळे निर्माण होते. अलीकडच्या काळात शहरांमध्ये याचे प्रमाण अत्यंत वाढत आहे.
प्रदूषणाचे परिणाम अत्यंत घातक आहेत. हवाप्रदूषणामुळे दमा, ब्राँकायटिस, हृदयविकार, कर्करोग यांसारखे आजार वाढत आहेत. पाण्याचे प्रदूषण झालेल्या भागांमध्ये पाचनसंस्थेचे आजार, त्वचारोग आणि जलजन्य आजार वाढतात. मृदाप्रदूषणामुळे शेती उत्पादन घटते, जमीन नापीक होते. ध्वनीप्रदूषणामुळे मानसिक ताण, चिडचिड, बेचैनी आणि श्रवणशक्ती कमी होणे यासारखे त्रास दिसून येतात. सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे प्रदूषणामुळे हवामान बदल, तापमानवाढ, हिमनद्या वितळणे, अनियमित पावसाळा, चक्रीवादळे आणि दुष्काळ यांसारख्या नैसर्गिक आपत्तींची संख्या वाढत चालली आहे.
प्रदूषण रोखण्यासाठी प्रत्येकाने पुढाकार घेणे आवश्यक आहे. झाडे लावणे, प्लास्टिकचा वापर कमी करणे, कचऱ्याचे वर्गीकरण करणे, सार्वजनिक वाहतुकीचा वापर करणे, अक्षय ऊर्जास्रोतांचा अवलंब करणे, पर्यावरणपूरक वस्तूंचा वापर करणे हे उपाय अतिशय महत्त्वाचे आहेत. शाळा, महाविद्यालये आणि समाजामध्ये पर्यावरण जनजागृती वाढवणे ही काळाची गरज आहे.
शेवटी, प्रदूषण ही समस्या मानवनिर्मित असल्यामुळे तिचे समाधानही मानवानेच शोधणे आवश्यक आहे. प्रत्येकाने आपली जबाबदारी ओळखली, नैसर्गिक साधनसंपत्तीचे जतन केले आणि प्रदूषणमुक्त पृथ्वी घडविण्याचा संकल्प केला, तर निसर्ग पुन्हा हिरवा व स्वच्छ बनेल आणि पुढील पिढ्यांसाठी आरोग्यपूर्ण भविष्य निर्माण होईल. पृथ्वीला वाचवण्याचा प्रत्येकाने प्रयत्न केला पाहिजे.
Wednesday, November 19, 2025
जल है तो कल है...!!!
Tuesday, November 18, 2025
बालदिन.. बालकांचा..
क्रांतिसिंह नाना पाटील
*क्रांतिसिंह नाना पाटील* (क्रांतिकारक व समाजसुधारक) *जन्म : ३ ऑगस्ट १९००* (येडे मच्छिंद्र, वाळवा तालुका सांगली) ...
-
आयुष्य कधी कधी वाटते हरलोय का आपण आयुष्यात?? म्हणजे जे आपण मिळवण्याचा प्रयत्न केला ते सगळ दूर निघून जातं. कितीही प्रयत्न केले तरी एखादी गो...
-
बालदिन भारतात १४ नोव्हेंबर हा दिवस बालदिन म्हणून उत्साहात साजरा केला जातो. हा दिवस भारताचे पहिले पंतप्रधान पंडित जवाहरलाल नेहरू यांचा जन्मदि...
-
आजच्या वेगवान औद्योगिक युगात प्रदूषण ही संपूर्ण जगासमोर उभ्या राहिलेली सर्वांत गंभीर समस्या आहे. विज्ञान-तंत्रज्ञानाच्या प्रगतीमुळे मानवी ज...